Toen ik 11 was schreef ik in een afscheidsboekje voor kinderen uit groep 8 als antwoord op de vraag: wat wil je later worden als je groot bent? ”psycholoog of iets met sport”. Al vroeg wist ik dat ik iets wilde doen om mensen te helpen. Hoe ik toen op het idee kwam iets met sport te doen vraag ik mij nog wel eens af (ik deed m’n best maar voelde me vaak gefaald als ik weer eens laatste werd in een turn- of atletiekwedstrijd). Maar dat ik iets heb met mensen in beweging brengen, dat klopt zeker. Voor mij is dat ook wat mijn werk betekent: dat wat vastzit, in beweging brengen, zodat het leven in jou kan stromen.
Samen met mijn vriend, zoontje James en hond woon ik in Nijmegen, waar ik ook ben geboren. Ik sport graag en ben veel buiten. Vaste hobby’s heb ik niet, dit verschilt per periode en is afhankelijk van zoveel dingen (het weer, hoe ik me voel, waar ik zin in heb). Het kostte me even om mezelf hierin ruimte te gunnen. Ik heb veel gereisd, liep in 2019 nog 1600km naar Santiago de Compostella, ben heel vaak verhuisd en heb allerlei verschillende sporten gedaan (en weer mee gestopt), momenteel is spinnen weer favoriet! Inmiddels voel ik me rustiger en gegronder dan ooit. Naast die rust in mezelf heb ik gelukkig nog wel genoeg dromen, zoals de droom ooit presentatrice te worden. Wat mij drijft is eerlijkheid in mensen naar boven halen omdat ik er van overtuigd ben dat dat de wereld een veel fijnere plek zou maken.
Ik ben lange tijd niet echt mezelf geweest. Ik was er echt van overtuigd dat de dingen die ik ervoer te veel waren (”het valt toch allemaal wel mee?”). Ik geloofde dat ik moest leren dat gevoel wat meer weg te stoppen, want anderen konden dat toch ook? Door mezelf, toen onbewust, vast te zetten om te voldoen aan wat ik dacht dat mijn omgeving normaal vond, kon ik niet werkelijk mezelf zijn. Ik voelde me vaak teveel, moeilijk of ‘de gevoelige’.
In mijn tienerjaren kreeg ik een angststoornis. Paniekaanvallen gecombineerd met sociale angst maakte me onzeker en gaven me nog meer het gevoel dat ik me anders voor moest doen. Toen ik daarna Toegepaste Psychologie ging studeren, viel er veel op z’n plek. Ik begon dingen te begrijpen, maar nog veel meer: ik besefte me dat ik niet raar of anders was. Juist niet! Mijn gevoeligheid en intuïtie bleken kwaliteiten te zijn en zo begon ik mij te ontpoppen. Eigenlijk, even heel simpel gezegd, door mezelf te zijn ipv mezelf anders voor te doen.
Na m’n studie verdiepte ik mij in nog vele verschillende opleidingen en cursussen. Maar voornamelijk ook veel in mezelf. Vanuit al die kennis en de kracht van mijn intuïtie en hooggevoeligheid begeleid ik mensen die zich ook afvragen: maar wie ben ik nou eigenlijk echt?
Zelfs toen ik meer en meer mezelf durfde te zijn, ontdekte ik delen in mezelf die geneigd zijn zich aan te passen of mee te bewegen met de ander. Een diepgeworteld gevoel van ‘ik wil er bij horen’ maakt dat we ons als mens – ten koste van onszelf – gemakkelijk wegcijferen, om er maar bij te horen. Door veel innerlijk werk en mij hier vaak bewust van te zijn en blijven, durf ik te kiezen voor wat IK wil. En wat ik wil, past heel vaak niet in bestaande hokjes of kaders. Herkenbaar?
Om de vrijheid te ervaren om te doen wat voor jou goed is, dien je je te ontdoen van alles dat dat nog blokkeert. Veel van deze dingen gebeuren onbewust. Hoe bewuster jij je hiervan wordt, hoe vrijer je kunt leven. In mijn werk begeleid ik mensen hierbij. Het is ontzettend mooi om te zien wat erkenning van diepere en onbewuste delen in jezelf, teweeg kan brengen.
Let life move (through) you.
Ik begeleid mensen die de basis in zichzelf zijn verloren, omdat ze zich laten leiden door please-gedrag, emoties van anderen teveel overnemen, constant over hun eigen grens gaan en zijn vergeten waar ze zelf eigenlijk echt voor staan.
Wanneer je weer meer in contact staat met jezelf en je gevoel, zul je minder met alle winden mee waaien en veel beter weten wat je wilt en hoe je in actie komt.
Worden wie je werkelijk bent is vooral loslaten wat je niet bent. Dit is spannend (i know!), maar gaat je de ruimte geven om het echte leven toe te laten.
Het leven is mijn grootste leerschool. Van de verdieping met anderen en in mezelf leer ik het meest en raak ik geïnspireerd op zoek te gaan naar meer wijsheid in mijzelf. Daarnaast heb ik ook veel geleerd uit de opleidingen en cursussen die ik heb gevolgd. Zo volgde ik vanaf 2011 de opleiding Toegepaste Psychologie. Binnen deze studie volgde ik de minor Creatieve Intelligentie. Hierna heb ik nog verschillende cursussen en opleidingen gevolgd waaronder: Reiki 1&2, Integrale Massage, Socratisch Coachen, Emotional Freedom Technique (EFT) en Systemisch Coachen. In 2023 volgde ik de opleiding Familie Opstellingen bij Ingrid Dykstra en in 2024 start ik daar met de verdiepingsopleiding. In maart 2022 werd ik moeder van James, dit dwingt mij liefdevol nog meer te zijn wie ik werkelijk ben. Daarnaast deed ik werkervaring op als persoonlijk- en ambulant begeleider met verschillende doelgroepen en heb ik ook jarenlang als spinning- en bootcamptrainer gewerkt. Oh en ook benoemenswaardig, ik startte ooit een vlog: Pleun It. Kun je nu Google-en, maar staat er niet meer op. Je kunt me wel vinden op Instagram, daar deel ik ook van alles!
Los van alle ervaring die ik heb en los van alle stromingen of theorieën die je kunt volgen, vind ik het nog belangrijker om me af te stemmen op dat wat is. Daarvoor moet je vooral jezelf uit de weg gaan. Want uiteindelijk zijn wij het zelf, die ons in de weg zitten. Hier help ik mensen graag bij. En mezelf trouwens ook ;)! Dit blijft een proces dat aandacht vraagt: wat vraagt erkenning en mag ik loslaten, om zo te worden wie ik werkelijk ben?
De sessies met Pleun hebben ervoor gezorgd dat ik datgene kon gaan veranderen waar ik al jaren tegenaan loop en wat een vorige coach niet bij mij wist los te maken. Pleun hoort echt wat je zegt en weet de diepgewortelde angst eruit te halen. Vervolgens voelt ze haarfijn aan wat je nodig hebt.
Het was onwijs fijn! Al bij de eerste afspraak, voelde ik een klik. Aangezien het uiten van emoties iets was waar ik moeite mee had, vond ik het erg belangrijk dat er een klik moest zijn. Ik wilde me veilig voelen, gehoord en gezien in mijn kijk op de wereld (die hier en daar vanuit de opvoeding wat alternatiever is). Je bood me dit. Ook juist om met die andere kijk om te kunnen gaan, dat ik het minder ging zien als iets wat me in de weg zat en meer als een deel wat bij me hoort en waar ik trots op mag zijn.
Ik merk echt veel veranderingen in mezelf de laatste maand, kan ze niet goed uitleggen maar voelt krachtig en fijn.
